Badania kontrolne

Kochani wybaczcie mi, że wczoraj nie napisałam. Wróciliśmy w nocy z Krakowa i po prostu padłam mimo to, że miałam zamiar napisać Wam jak czuje się nasza córeczka. Środa była ciężka Karolinka leżała prawie cały dzień plackiem, gdyż każdy ruch sprawiał jej ból od cewnika.
O 18.00 nasz "koszmar cewnikowy" skończył się, wyszliśmy z oddziału na korytarz i Karolinka nadrabiała bieganie, odzyskała energię i humor. Bawiła się z innymi dzieciakami i zaczęła jeść. Odzyskaliśmy naszą śmieszkę. Wczoraj rano dowiedzieliśmy się, że Karolinka będzie miała radioterapię. Od rana bieganina ponieważ miała zaplanowaną tomografię i w związku z tym radiolodzy w czasie kiedy będzie usypiana chcieli przygotować sobie miejsca do naświetleń tzw. planowanie. Karolinka ma pod skórą tzw. "tatuażyki" - są to trzy maleńkie kropeczki na stałe z obu boków i koło pępka. Według tych punktów Karolinka będzie układana do naświetleń. Naświetlania są warunkiem dalszego leczenia za granicą, gdyż prof. z Wiednia i Włoch niepokoją się że Karolcia jest zbyt długo bez chemii i gdyby komórki rakowe się naprodukowały to radioterapia je jeszcze usunie, bo podawanie chemii jest zbędne. Do wszczepiania komórek Anty-GD2 nasza córka musi być "czysta". Naświetlony zostanie tylko odcinek 3 cm w okolicy nadnercze, niewielka część nerki, która nie wpłynie znacząco na jej funkcjonowanie, oraz niewielka część wątroby. Skutki uboczne - duże prawdopodobieństwo niepłodności, oparzenie naskórka, zaczerwienienia, ból głowy, biegunki lub zaparcia. Pozytywne jest to, że ten etap leczenia zwiększy jej szanse na życie.
Zaczynamy w czwartek 14 razy do 26 lutego - czyli luty w szpitalu. 


Zrobimy dla niej wszystko żeby ją uratować. Pani radiolog powiedziała, że czuwa nad nami opaczność, gdyż wykryliśmy raka bardzo wcześnie i przez to jej szanse są większe, tylko te nieszczęsne N-Myc.
Zbieramy siły mam 2 dni na odpoczynek, w poniedziałek powrót na badania, a od czwartku naświetlenia. Myślę tylko pozytywnie, będzie dobrze wytrzymamy, lęk i strach towarzyszy nam od 16 miesięcy, idziemy do przodu jak burza, przetrwamy również to.

Pozdrawiam Wszystkich serdecznie, jeżeli w szpitalu nie będę w stanie napisać co u nas, proszę o wyrozumiałość gdyż internet jest tylko w jednym miejscu na innym piętrze i nie wiem czy uda mi się wyrwać. Trzymajcie się ciepło i zdrowo.

PS. kiedy pisałam do Was Karolinka zrobiła mi mój własny tatuaż na nodze, nie zauważyłam, a ona malowała po mnie flamastrem. Tomek zawsze mówi że pozwalam jej na wszystko, ale to prawda, tak bardzo ją kocham, że nie potrafię jej odmówić, pewnie kiedyś da mi za to popalić, ale teraz cieszę się każdą chwilą spędzoną razem.